Hij is de meester van het zwembadschilderij: David Hockney. De oorspronkelijk uit Yorkshire komende kunstenaar vertrok in 1963 voor het eerst naar Los Angeles. Een land dat hij enkel kende van films. 'In Yorkshire was alles zo grijs, geen wonder dat ik pas in Amerika de kleuren ontdekte', vertelde hij jaren na zijn vertrek in een interview. 'toen we over Los Angeles vlogen en ik vanuit het vliegtuigraampje naar beneden keek, zag ik overal blauwe vlakken die de grond bedekten. Niet veel later realiseerde ik me dat het zwembaden waren, een 'product' dat in mijn regenachtige thuisland Engeland een luxe was, terwijl ze in het zonovergoten Californië op het groene gazon naast ieder minimalistisch wit huis, ondenkbaar zijn.'
Zonder het te weten, ontdekte Hockney een geweldige onderwerp. Het zwembad zou de setting worden voor veel van zijn schilderijen/polaroids/paper paintings en tekeningen uit de jaren zestig en zeventig, werken die vandaag de dag als de belangrijkste uit zijn oeuvre worden gezien. Zijn schilderijen van huizen in Los Angeles weergeven de culturele identiteit van Zuid-Californië. Vrij ironisch, als je je bedenkt dat een engelsman de persoon is geweest die Californië zichzelf heeft onthult - alsof niemand echt wist hoe het er eerder uitzag -. Zijn schilderijen van LA lijken een idyllische wereld van vrije tijd en seksuele openheid te tonen, volledig verwijderd van de grijsheid en onderdrukking van het Groot-Brittannië dat hij had achtergelaten. Hockney's beelden van LA weergeven een utopische wereld van gelukzalige huiselijkheid: een wereld waarin het lijkt alsof het voor altijd een zonnige middag zal zijn.
